Schokkende projecten en dansende Ghanesen
Blijf op de hoogte en volg Jorinde
22 September 2012 | Ghana, Walewale
Oke ik zit nu in een internetcafe in Tamale en heb een uur extra, dus ik hoop even snel een kort stukje te kunnen schrijven.
Afgelopen maandag ging ik voor het eerst naar mijn project. Als ik heel eerlijk ben was het heel schokkend en echt totaal niet leuk. De rit erheen was wel heel leuk, elke ochtend brengt daadi (waarschijnlijk zou ik het gewoon als daddy moeten schrijven) dat is dus mijn hostfather, ons naar het project op de motor. Met z'n drieen op de motor in korte broek met sandalen (sorry papa en mama, dit vinden jullie vast niet verstandig, maar this is africa, hier kan je met 5 mensen op een motor). Iedereen hier rijdt met de motor overal naar toe, op een soort uitelkaarvallende krakende oude crossmotoren zonder kilometertellers en lichten. Maar goed, op het project... Eigenlijk ben ik alleen op de school omdat het weeshuis in het dorpje is. Het gebouw is een oude kerk, dus een groot leeg gebouw, met maar een ruimte. De kinderen varieren van 3 tot 14 jaar oud. Hudu (de leraar) neemt vooral de oudere kinderen op zich omdat zij veel vooruitgang moeten boeken om naar de volgende school te kunnen, Susanna deed eerst de rest, maar ik bedacht dat we anders misschien de groep konden splitsen, dus ik nam de allerkleinsten mee. Eigenlijk was ik na maandag al meteen wanhopig. De kinderen spreken helemaal geen Engels, als je bijvoorbeeld vraagt: 'which color is this?' zeggen ze: 'yes'. Daarnaast hebben ze totaal geen respect voor de vrijwilligers. Ze weten dat wij ze niet zullen straffen (niet op de manier zoals dat hier normaal gebeurd), dus ze luisteren gewoon niet. Ze vechten en als je zegt dat ze moeten stoppen (het woord 'no' begrijpen ze wel), lachen ze gewoon en gaan ze door. Als je in een kring met ze gaat zitten gaan ze op de grond liggen en als je zegt dat ze rechtop moeten zitten, doen ze het gewoon niet. Al met al is het nogal onhandelbaar. Er zit ook vrijwel geen vooruitgang in, wat ik ook bedenk, na vijf minuten verliezen ze intresse en lopen ze gewoon weg of gaan ze elkaar slaan of wat dan ook. Er is wel een klein meisje waar ik helemaal gek op ben, ze was maandag voor het eerst en ze is super lief. Heel stil en ze lacht bijna nooit, maar ze is volgens mij best wel slim, ondanks dat ze een van de jongsten is, begrijpt ze dingen snel. Donderdag heb ik de oudere meisjes les mogen geven, dat was wel een stuk fijner. Die luisteren wel en kunnen enigszins Engels, alhoewel dat ook schokkend was. Ik probeerde bezittelijke voornaamwoorden te doen, met zinnetjes als: ' I have a bike, it is …. (my) bike.' Ze begrepen er helemaal niks van. Ik had in ieder geval het gevoel alsof ik de aandacht had en met genoeg oefening kunnen ze dat allemaal gewoon leren. Ik denk alleen dat Hudu het liefst voor die groep staat en als Susanna de andere kinderen doet, blijft er niet zoveel over voor mij. Ik ga het in ieder geval nog een week proberen, maar ik moet me zelf ook wel comfortabel voelen en als ik het zo erg blijf vinden, vraag ik misschien wel om een verplaatsing. Dan iets waarbij ik niet hoef les te geven, want misshien is werken met kinderen wel gewoon niets voor mij..
Het probleem is denk ik ook dat er op het project helemaal niets is, sommige kinderen hebben een pen, maar een paar een schrift en er zijn alleen maar twee krijtborden.
Verder... Heb ik al verteld over alle dieren die hier rondlopen? Er lopen overal geiten (wij hebben een zwangere geit dus dat vind ik geweldig), wij hebben twee compound honden, er lopen kippen, ik zie overal hagedisjes, ezels, af en toe koeien. 'S nachts hebben we kakkerlakken in de wc, dat is iets minder, maar niet heel erg... We hadden er ook eentje in de slaapkamer, die hebben we maar Zaza (uit Pluk van de petteflat) genoemd. Het vervelende aan de hanen die rondlopen is wel dat ik nog geen enkele nacht goed heb geslapen. Ik heb geen kussen (dat is te warm en we gebruiken ze om de klamboe omhoog te houden), dus ik lig niet geweldig. Daarbij wordt het heel vroeg licht en dan beginnen de hanen te kraaien. Ik vind het ergens wel heel leuk dat ik wakker wordt gemaakt door een kraaiende haan, maar een volledige nacht slapen zou ook wel eens prettig zijn!
Als het hier regent (wat nog wel eens gebeurt omdat het regenseizoen is), valt alles stil. Mensen gaan niet naar hun werk en alles stopt gewoon. Woensdag regende het ook, toen we nog in de school waren.. Ik denk dat het zo'n twee uur heeft gegoten. Toen we naar huis gingen met de motor was de modderweg die we normaal nemen dan ook een soort rivier geworden. John probeerde de motor door de 15 cm hoge laag water te rijden, maar dat was niet zo'n succes omdat hij steeds afsloeg (toch bleef hij het proberen). Uiteindelijk hebben we dus maar een heel stuk door het water gelopen. Het was heel erg grappig, nu snap ik ook waarom alles stopt als het regent.
Donderdagochtend gingen we de chief van het dorpje waar de school is begroeten, compleet met de rituelen. Iemand van de community moest hem geld geven uit onze naam en we moesten hurken en in onze handen klappen. Het was leuk om mee te maken. Misschien gaan we volgend weekend naar de opperchief in Nalerigu. Donderdagmiddag/avond ben ik samen met een andere vrijwilligster op de trotro naar Tamale gestapt. Na twee uur op een slecht bankje gestuiterd te hebben (de trotro stopte daarnaast ook heel vaak zonder reden, of omdat we weer een deel van de voorkant verloren) kwamen we aan. We hadden met nog een ander meisje afgesproken in het Al Hassan hotel. Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt. We hebben nog twee andere blanke meisjes van SYTO daar ontmoet en met zijn allen zijn we wat gaan eten. De volgende ochtend werden we door SYTO opgehaald, want we zouden naar Mole gaan. Uiteindelijk hebben we in het kantoor overlegd, er was een heleboel gedoe met andere mensen die hadden afgezegd en van alles en nog wat, dus we hebben besloten de trip te verplaatsen. Dus dan maar Tamale verkennen. Er bleek hier vrij weinig te doen, maar goed. De kunstmarkt is wel leuk! Het grappige hier in Afrika is dat elke blanke een vriend is. Laatst zagen we in Walewale een blank iemand, dus natuurlijk ga je dan even langs om te begroeten en even te kletsen. Zo ontmoetten we gister ook een Nederlands meisje in het hotel, waar we uiteindelijk een hele tijd mee hebben gekletst en die nog altijd een mogelijke reisgenoot kan zijn.
Vrijdagavond zijn we naar Sparkles gegaan, een westers restaurant. Na twee weken deegballen zonder vlees eten is een pizza het lekkerste dat je ooit hebt geproefd, zelfs al smaakt alles hier anders dan het zou moeten (de appeltaart na de pizza was ook een beetje apart). In het restaurant hebben we een aantal Ghanesen ontmoet (elke Ghanees wil je vriend zijn), waarmee Anne Len en ik ' s avonds naar The Crest zijn gegaan. Dat is een soort club op een dak. Het was een hele ervaring, vooral om te zien hoe de mannen hier dansen. Jongens in Europa dansen over het algemeen bijna niet, hier lijkt het dansen wel op een soort massaal paringsritueel. De jongens schudden met hun kont, bewegen zich als een kip, fladderen met hun armen, het is zeer interessant. Toen ik echter omhoog werd getrokken om mee te dansen voelde ik me lichtelijk stuntelig...
Uiteindelijk werden we netjes weer naar het hotel gebracht door onze nieuwe vrienden en konden we gaan slapen. Daar was ik wel blij mee, want ik ben al het hele weekend niet lekker, tja dat is te verwachten hier in Afrika.
Vanochtend zouden we misschien naar een dansvoorstelling van een van de jongens, Salaam???, gaan kijken, maar het organiseren was erg moeilijk. Hij zou ons misschien om tien uur op komen halen, maar waar en hoe en wat werd niet duidelijk. Uiteindelijk zijn we dus niet gegaan. Kate en Meghan vertrokken al wat eerder uit Tamale en Anne Len, Lisa en ik hebben nog even rondgezworven. Daarna heb ik een plekkie gevonden in dit geweldige internetcafe, waar jammer genoeg de airco veel te hoog staat. Ik heb ondertussen ook al een heel filosofisch gesprek met mijn buurman gevoerd over religie.
Straks ga ik weer in de rammelende trotro op weg naar huis. Jippie morgen is het kerkdag! Ik had gehoopt niet thuis te zijn op zondag, maar nu moet ik maar zien hoe en wat..
Oh trouwens, voor iedereen die ooit naar Ghana gaat: eet hier alsjeblieft een ananas, ze zijn zooooooo lekker!
Afgelopen maandag ging ik voor het eerst naar mijn project. Als ik heel eerlijk ben was het heel schokkend en echt totaal niet leuk. De rit erheen was wel heel leuk, elke ochtend brengt daadi (waarschijnlijk zou ik het gewoon als daddy moeten schrijven) dat is dus mijn hostfather, ons naar het project op de motor. Met z'n drieen op de motor in korte broek met sandalen (sorry papa en mama, dit vinden jullie vast niet verstandig, maar this is africa, hier kan je met 5 mensen op een motor). Iedereen hier rijdt met de motor overal naar toe, op een soort uitelkaarvallende krakende oude crossmotoren zonder kilometertellers en lichten. Maar goed, op het project... Eigenlijk ben ik alleen op de school omdat het weeshuis in het dorpje is. Het gebouw is een oude kerk, dus een groot leeg gebouw, met maar een ruimte. De kinderen varieren van 3 tot 14 jaar oud. Hudu (de leraar) neemt vooral de oudere kinderen op zich omdat zij veel vooruitgang moeten boeken om naar de volgende school te kunnen, Susanna deed eerst de rest, maar ik bedacht dat we anders misschien de groep konden splitsen, dus ik nam de allerkleinsten mee. Eigenlijk was ik na maandag al meteen wanhopig. De kinderen spreken helemaal geen Engels, als je bijvoorbeeld vraagt: 'which color is this?' zeggen ze: 'yes'. Daarnaast hebben ze totaal geen respect voor de vrijwilligers. Ze weten dat wij ze niet zullen straffen (niet op de manier zoals dat hier normaal gebeurd), dus ze luisteren gewoon niet. Ze vechten en als je zegt dat ze moeten stoppen (het woord 'no' begrijpen ze wel), lachen ze gewoon en gaan ze door. Als je in een kring met ze gaat zitten gaan ze op de grond liggen en als je zegt dat ze rechtop moeten zitten, doen ze het gewoon niet. Al met al is het nogal onhandelbaar. Er zit ook vrijwel geen vooruitgang in, wat ik ook bedenk, na vijf minuten verliezen ze intresse en lopen ze gewoon weg of gaan ze elkaar slaan of wat dan ook. Er is wel een klein meisje waar ik helemaal gek op ben, ze was maandag voor het eerst en ze is super lief. Heel stil en ze lacht bijna nooit, maar ze is volgens mij best wel slim, ondanks dat ze een van de jongsten is, begrijpt ze dingen snel. Donderdag heb ik de oudere meisjes les mogen geven, dat was wel een stuk fijner. Die luisteren wel en kunnen enigszins Engels, alhoewel dat ook schokkend was. Ik probeerde bezittelijke voornaamwoorden te doen, met zinnetjes als: ' I have a bike, it is …. (my) bike.' Ze begrepen er helemaal niks van. Ik had in ieder geval het gevoel alsof ik de aandacht had en met genoeg oefening kunnen ze dat allemaal gewoon leren. Ik denk alleen dat Hudu het liefst voor die groep staat en als Susanna de andere kinderen doet, blijft er niet zoveel over voor mij. Ik ga het in ieder geval nog een week proberen, maar ik moet me zelf ook wel comfortabel voelen en als ik het zo erg blijf vinden, vraag ik misschien wel om een verplaatsing. Dan iets waarbij ik niet hoef les te geven, want misshien is werken met kinderen wel gewoon niets voor mij..
Het probleem is denk ik ook dat er op het project helemaal niets is, sommige kinderen hebben een pen, maar een paar een schrift en er zijn alleen maar twee krijtborden.
Verder... Heb ik al verteld over alle dieren die hier rondlopen? Er lopen overal geiten (wij hebben een zwangere geit dus dat vind ik geweldig), wij hebben twee compound honden, er lopen kippen, ik zie overal hagedisjes, ezels, af en toe koeien. 'S nachts hebben we kakkerlakken in de wc, dat is iets minder, maar niet heel erg... We hadden er ook eentje in de slaapkamer, die hebben we maar Zaza (uit Pluk van de petteflat) genoemd. Het vervelende aan de hanen die rondlopen is wel dat ik nog geen enkele nacht goed heb geslapen. Ik heb geen kussen (dat is te warm en we gebruiken ze om de klamboe omhoog te houden), dus ik lig niet geweldig. Daarbij wordt het heel vroeg licht en dan beginnen de hanen te kraaien. Ik vind het ergens wel heel leuk dat ik wakker wordt gemaakt door een kraaiende haan, maar een volledige nacht slapen zou ook wel eens prettig zijn!
Als het hier regent (wat nog wel eens gebeurt omdat het regenseizoen is), valt alles stil. Mensen gaan niet naar hun werk en alles stopt gewoon. Woensdag regende het ook, toen we nog in de school waren.. Ik denk dat het zo'n twee uur heeft gegoten. Toen we naar huis gingen met de motor was de modderweg die we normaal nemen dan ook een soort rivier geworden. John probeerde de motor door de 15 cm hoge laag water te rijden, maar dat was niet zo'n succes omdat hij steeds afsloeg (toch bleef hij het proberen). Uiteindelijk hebben we dus maar een heel stuk door het water gelopen. Het was heel erg grappig, nu snap ik ook waarom alles stopt als het regent.
Donderdagochtend gingen we de chief van het dorpje waar de school is begroeten, compleet met de rituelen. Iemand van de community moest hem geld geven uit onze naam en we moesten hurken en in onze handen klappen. Het was leuk om mee te maken. Misschien gaan we volgend weekend naar de opperchief in Nalerigu. Donderdagmiddag/avond ben ik samen met een andere vrijwilligster op de trotro naar Tamale gestapt. Na twee uur op een slecht bankje gestuiterd te hebben (de trotro stopte daarnaast ook heel vaak zonder reden, of omdat we weer een deel van de voorkant verloren) kwamen we aan. We hadden met nog een ander meisje afgesproken in het Al Hassan hotel. Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt. We hebben nog twee andere blanke meisjes van SYTO daar ontmoet en met zijn allen zijn we wat gaan eten. De volgende ochtend werden we door SYTO opgehaald, want we zouden naar Mole gaan. Uiteindelijk hebben we in het kantoor overlegd, er was een heleboel gedoe met andere mensen die hadden afgezegd en van alles en nog wat, dus we hebben besloten de trip te verplaatsen. Dus dan maar Tamale verkennen. Er bleek hier vrij weinig te doen, maar goed. De kunstmarkt is wel leuk! Het grappige hier in Afrika is dat elke blanke een vriend is. Laatst zagen we in Walewale een blank iemand, dus natuurlijk ga je dan even langs om te begroeten en even te kletsen. Zo ontmoetten we gister ook een Nederlands meisje in het hotel, waar we uiteindelijk een hele tijd mee hebben gekletst en die nog altijd een mogelijke reisgenoot kan zijn.
Vrijdagavond zijn we naar Sparkles gegaan, een westers restaurant. Na twee weken deegballen zonder vlees eten is een pizza het lekkerste dat je ooit hebt geproefd, zelfs al smaakt alles hier anders dan het zou moeten (de appeltaart na de pizza was ook een beetje apart). In het restaurant hebben we een aantal Ghanesen ontmoet (elke Ghanees wil je vriend zijn), waarmee Anne Len en ik ' s avonds naar The Crest zijn gegaan. Dat is een soort club op een dak. Het was een hele ervaring, vooral om te zien hoe de mannen hier dansen. Jongens in Europa dansen over het algemeen bijna niet, hier lijkt het dansen wel op een soort massaal paringsritueel. De jongens schudden met hun kont, bewegen zich als een kip, fladderen met hun armen, het is zeer interessant. Toen ik echter omhoog werd getrokken om mee te dansen voelde ik me lichtelijk stuntelig...
Uiteindelijk werden we netjes weer naar het hotel gebracht door onze nieuwe vrienden en konden we gaan slapen. Daar was ik wel blij mee, want ik ben al het hele weekend niet lekker, tja dat is te verwachten hier in Afrika.
Vanochtend zouden we misschien naar een dansvoorstelling van een van de jongens, Salaam???, gaan kijken, maar het organiseren was erg moeilijk. Hij zou ons misschien om tien uur op komen halen, maar waar en hoe en wat werd niet duidelijk. Uiteindelijk zijn we dus niet gegaan. Kate en Meghan vertrokken al wat eerder uit Tamale en Anne Len, Lisa en ik hebben nog even rondgezworven. Daarna heb ik een plekkie gevonden in dit geweldige internetcafe, waar jammer genoeg de airco veel te hoog staat. Ik heb ondertussen ook al een heel filosofisch gesprek met mijn buurman gevoerd over religie.
Straks ga ik weer in de rammelende trotro op weg naar huis. Jippie morgen is het kerkdag! Ik had gehoopt niet thuis te zijn op zondag, maar nu moet ik maar zien hoe en wat..
Oh trouwens, voor iedereen die ooit naar Ghana gaat: eet hier alsjeblieft een ananas, ze zijn zooooooo lekker!
-
22 September 2012 - 19:15
Femke (la Jeanne, 09230 Contrazy):
Hai Jorinde,
Via jouw moeder heb ik de laatste jaren jouw wel en wee gevolgd. Je bent een intelligente meid en nu een jaartje vrijwilligster in Afrika.
Zelf heb ik gedurende 10 jaar heel veel door Oost-Afrika gereisd met mijn toenmalige partner die in Belgisch Congo (Zaïre) is geboren en getogen. Een blanke Belg. Hij spreekt de taal en zo kwamen we overal waar anderen niet konden komen. De meeste vrijwilligers in Afrika zijn niet graag gezien, zowel door zwarten als door blanken die daar permanent wonen. Zij zien de vrijwilligers als indringers, ze komen even de les lezen en gaan dan weer weg. Hou daar rekening mee. Als je Engels spreekt tegen inlandse kinderen hak de zin dan in korte woorden, als het kan zelfs in één woord en doe de rest met gebaren en tekeningen. Probeer HUN taal te leren. Ze houden van lachen. Toon vooral dat je van ze houdt anders zullen ze met je sollen tot dat je er gek van wordt. Die kinderen zijn jou voor geen ene cent dankbaar dat jij daar als vrijwilligster even je best wil wil doen. Jij hoort daar niet. Afrika is Europa niet.
Weet je, ik woon nu bijna 20 jaar in Zuid West Frankrijk, en nog steeds hoor ik hier niet. "Jij bent niet van hier", zo zeggen ze dat. Maar ik heb mij nu wel een plaatsje veroverd door in te spelen op hun manier van leven..
Lieve Jorinde, ik schrijf je dit omdat ik zo heel graag zou willen dat je niet diep teleurgesteld bent en met een verkeerd beeld terugkeert naar Europa.
Doe je best en laat eens weten hoe het je vergaat.
Liefs van
Femke Snepvangers
La Jeanne
09230 Contrazy
France
lajeanne09@gmail.com
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
23 September 2012 - 13:49
Ruud Voskes:
Lieve Jorinde,
Bedenk wat jouw verwachtingen zijn geweest vóórdat je weg ging.
Heb jij je ingeleefd in de situatie daar en heb jij je wel bedacht dat jouw niveau niet ieders niveau is?
Heb respect voor iedereen die je ontmoet en je zult respect terugkrijgen.
Zinnen als "Uiteindelijk kostte het een heleboel moeite om daar een kamer te krijgen (de medewerkers zijn niet bijster intelligent), maar het is gelukt" wil ik niet meer lezen. Je bent slim, maar daarmee zet jij jezelf (onterecht) op een voetstuk (waar jij niet thuishoort).
Probeer te begrijpen wat de wensen van de kinderen zijn en probeer daar iets positiefs mee te doen.
Ik denk dat het vasthouden aan jouw wensen niet het gewenste resultaat zal opleveren.
Zoals Femke al schreef; Probeer hun taal te begrijpen en met dat als basis verder te gaan.
Tip: Laat de kinderen een mooie tekening maken voor jou of voor elkaar en laat ze daarmee een verhaal vertellen op hun manier van Engels.
Laat de slimste kinderen de Ghanese woorden (die daarbij voorbij komen) vertalen en onthoudt deze woorden.
Die kun je zelf weer gebruiken om zo beter contact met hen te verkrijgen.
Je bent voor die kinderen naar Ghana gegaan en dat op ieder project gelden waarschijnlijk dezelfde problemen .
Om jouw doel te verwezenlijken: 'Ontwikkelingswerk' moet je jouw instelling wijzigen om uiteindelijk te slagen in je doel.
Sorry voor de kritiek, maar ik ben bang dat jij straks enorm teleurgesteld terug naar Nederland komt.
Met het kritiek en de tips die ik je geef hoop ik dat je een leukere tijd tegemoet gaat.
SUCCES!!!
Liefs, Papa
-
27 September 2012 - 19:41
Ruud:
Hoi Jorinde,
Volgens mensen van deze site kun jij het meest gemakkelijk de overbodige berichten verwijderen.
Ik weet niet hoe, maar dat weet jij vast wel.
Suk6 drmee
Liefs Papa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
